Kendimi berbat hissediyorum çaresiz yalnız ve acınası... Ağlamak istiyorum çığlık atmak istiyorum kalbimde ki kafamda ki tüm kötülükleri yok etmek istiyorum. Mutlu olmak istiyorum bu kadar mı zor mutlu olmak normal olmak istiyorum etrafımdaki insanlar gibi olmak... Kimseye anlatamadığım sorunlarım var sadece kendi içimde yaşadığım ve bu sorunlar beni boğuyor nefes almakta zorlanıyorum artık hayattan hiçbir zevk almıyorum hiç doğmamış olmak isterdim yada yaşadığım herşeyi unutmak
Neden böyle bir hakkım yok ki sanki bir gün gözlerimi açacağım ve herşeyi unutmuş olacağım.
Sorunlarımı,sıkıntıları,kalp kırıklıklarımı ve o gün yeni bir hayata başlayacağım
Ne olmak kim olmak istediğime bile karar vermeyi beceremeyen bir zavallıyım ben içinden geçenleri dışa vuramayan hayallerinin peşinden koşamayan ve iğrenç şeyler düşünen bir ucube.
Kendim olmaktan yoruldum Çevremdeki herkes ne kadar da normal ama ben psikolojik sorunları olan bir ucubeyim. Pişmanım üzgünüm mutsuzum elimden bir şey gelmiyor ve hiçbir şey değişmiyor.. Neden? Kendimden kaçmaktan yoruldum Berbat bir insan olduğumu bilmekten yoruldum kendimden tiksinmekten yoruldum kendimden nefret etmekten yoruldum...

Eğer salya sümük ağlatan bir aşk filmi izlemek istiyorsanız sizin için önerebileceğim tek film
A MOMENT TO REMEMBER...
Hayatım boyunca ilk defa bir filmde ağladım. Bu filmi ikinci izleyişim olsa da beni yine derinden sarstı.
Filmi izlerken karakterin yerine kendinizi koyduğunuz an iş bitiyor
Fedakarlık ve sonsuz sevgi... İşte buna gerçek aşk derim!

Biten arkadaşlıklar, aile sorunları, ilk aşk sendromu... Bu aralar kalbim hep kırık bir yanım hep eksik ve ben hep bir boşluktayım. Somurtup oturmak istiyorum sadece gülmek gelmiyor içimden hemen yaşayacağımı yaşayıp göçüp gitmek istiyorum bu dünyadan bu monotonluk beni öldürüyor.. 

"Keşke geçmişe dönme şansımız olsaydı" dediğim zaman çoktur. Böyle bir şey olsaydı eminim çoğu kişi bu şansı değerlendirirdi. Ben inanmıyorum biri de çıkıp "ben tüm yaptığım hatalardan, yaşadığım tüm olaylardan her şeyden çok memnunum" desin.. Tamam der de bana samimi gelmez ama mantıklı düşünürsek doğru olan bunu diyebilmektir. Hatalarımız bizi biz yapar, kalp kırıklıklarımız tecrübelerimizdir Her defasında daha sert düşsekte daha güçlü kalkarız ayağa ama yinede insan kötü anıları hatırlamak istemez yok olsunlar silinsinler hafızamızdan isteriz. Kim geçmişi anımsadığında acı çekmek ister ki? Bence çektiğimiz acı bile çok kutsal öyle masum öyle çocukça ki ilk deneyimlerimiz ilk üzüntülerimiz ilk pişmanlıklarımız ilk aşklarımız... Ne olursa olsun ne yaşarsa yaşasın insan kendini kötü hissetmemeli çünkü kimsenin bir eşi daha yok herkes eşsiz olmalı kendi gözünde..

Bu iki şarkı çok hoşuma gitti ve her zaman ki gibi hoşuma giden bir şarkıyı başa sarıp başa sarıp günlerce dinlerim bu iki şarkıyı da 58394 kere dinlemiş olma ihtimalim yüksek bu arada video dan Alacakaranlık hayranı olduğumu anlamakta zorlanmamışsınızdır :)

İnsanlara güvenmekte zorlanıyorum artık. Güvenmekte istemiyorum zaten çünkü boş çıkıyor.
En iyisi ne biliyor musunuz acınızı içinizde yaşamanız. Kimseye ihtiyaç duymayacak kadar yalnız olmak ben yalnız olmayı seviyorum. Seviyorum çünkü beni benim kadar anlayan ve mutlu edecek bir başkası daha yok  Evet bu sıralar kalbim fazlasıyla kırıldı biraz akıllanmanın zamanı geldi çevrenizdeki iki yüzlü insanlara dikkat edin ve hayatınıza öyle herkesi sokmayın!

Çoğu şey yolunda gitmiyor. Yada hayalimdeki gibi gitmiyor da diyebiliriz. Güçlü olmayı öğreneceğimi umuyorum gerçekten işe yarar olduğumu hissetmek istiyorum çabalıyorum bir şeyler başarabilmek için
Yolun daha çok başındayım biliyorum en azından sevgilileri için sabah akşam ağlayan okul tuvaletlerinde gizlice sigara içip dayılık taslayan kızlar kadar beyin yetmezliği yaşamadım hiç
Ama söyle de bir şey var mutlu olursun herkese iyi davranırsın yardım edersin ve arkandan salak saf derler.
Suistimal edilmek kadar insanın canını acıtan bir şey yok bu huyuma bir çözüm bulmaya çalışırken daha da asileşiyorum ve çevremdekiler kötü davranıyorum.. En iyisi herkesle ilişkimi kesmek ve tüm günlerimi küçücük bir boş anım kalmayacak şekilde doldurmak. Düşünmek istemiyorum. Düşünmek bu günlerde acıdan başka bir şey vermiyor çünkü ve hep diyorum ki keşke, keşke geçmişimi unutma şansım olsaydı eminim  bu kadar kırgın ve üzgün olmazdım bildiğiniz gibi değil insanları kendimden uzak tutmaya çalışıyorum zaten yalnızım daha da yalnızlığa gömülmek istiyorum neden bilmiyorum ama şuan ihtiyacım olan şey bu,yada onun gibi bir şey...